به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه کیش، حامد افروز فعال اقتصادی و سرمایه‌گذار در منطقه آزاد قشم در یادداشتی به نشریه اخبار مناطق آزاد، از مشکلات مناطق آزاد و سرمایه‌گذاران سخن گفت و از نبود انگیزه برای سرمایه‌گذاری توسط فعالین اقتصادی این مناطق ابراز نگرانی کرد.

این فعال اقتصادی در منطقه آزاد قشم در جهت رسیدگی به مشکلات مناطق آزاد و دبیرخانه شورایعالی، از «دیوان عدالت اداری» درخواست کرد به حقوق پایمال شده مناطق آزاد و از بین رفتن استقلال این بنگاه‌های اقتصادی در کشور ورود پیدا کرده و رسیدگی نماید.

در ادامه یادداشت حامد افروز را می‌خوانید:

ما فعالین اقتصادی و سرمایه‌گذاران باقی مانده در مناطق آزاد، نسبت به مصوبه اخیر هیات دولت مبنی‌بر انتقال دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی به زیرمجموعه وزارت امور اقتصادی و دارایی و معرفی دبیر شورایعالی به عنوان «همطراز معاون وزیر‌» بسیار نگران هستیم.

درخصوص این اتفاق باید به زمانی‌ برگشت که مناطق آزاد بنیان‌گذاری و تاسیس شدند. در سال‌های‌۶۸ تا ۷۰ در سه نقطه از ایران عزیزمان، مناطق آزاد تاسیس و نام‌گذاری گردیدند. در آن زمان ما نه قانونی داشتیم و نه صاحبی که بخواهیم بگوییم مناطق آزاد زیرنظر کدام ارگان باشد. پس از چند سال، مجلس شورای اسلامی برای مناطق آزاد هم قانون تصویب کرد و هم اینکه متولی برایش مشخص نمود. طبق قانون، نهادی به‌عنوان دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی تاسیس و امورات مناطق آزاد به این مجموعه سپرده شد. این مجموعه اما به صورت مستقیم زیرنظر نهاد ریاست‌ جمهوری فعالیت داشت. واقعیت آن است که از همان آن موقع قوانین و مقررات مناطق آزاد به‌درستی اجرا نشد (به اذعان کارشناسان و نمایندگان مجلس‌‌، فقط ۳۰درصد از قوانین و مقررات مربوط به مناطق آزاد طی سه‌دهه گذشته اجرایی شده است)، که اگر اجرا شده بود، امروز حال و روز مناطق آزاد کشور این‌گونه نبود‌. اما اجرایی نشدن قوانین و مقررات مناطق آزاد یک‌طرف، و بی‌قانونی را تبدیل به قانون کردن طرف دیگر! ما اکنون هیچ‌ مزیت و شرایط مطلوبی در مناطق آزاد به‌عنوان دل‌خوشی برای سرمایه‌گذاران نداریم؛ تنها موضوعی که درخصوص مناطق آزاد شاید برایمان باقی مانده، صرفا اسم مناطق آزاد است.

سوال بنده از مسئولان این است که مناطق آزاد یعنی چه‌؟ از آنها می‌خواهم که در یک خط، این مناطق را تعریف کنند و تفاوت مناطق آزاد را با سرزمین اصلی به ما سرمایه‌گذاران تفهیم نمایند. آیا دیگر مزیت، مشوق و امتیازی برای مناطق آزاد ایران باقی مانده است؟‌

یک فرزند، هم پدر دارد و هم مادر، اما متاسفانه می‌خواهند این بچه را از پدر و مادرش جدا کنند و به شخص دیگری بسپارند‌ که اتفاقا از اساس با این بچه دچار مشکل است. مناطق آزاد نیز همین گونه است؛ تا دیروز این مناطق زیرنظر دبیر شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی بودند، اما امروز این دبیرخانه زیرنظر وزارتخانه‌ای می‌رود که از قضا وزیر کنونی آن در تقابل شدید و چندین ساله با مناطق آزاد است!

باید شفاف بگویم اگر این اتفاق برای مناطق آزاد بیفتد و این مناطق اصالت خود را از دست بدهد و زیرمجموعه هر نهاد و وزارتخانه دیگری قرار گیرند‌، ضربه سنگینی به سرمایه‌گذاران و روند سرمایه‌گذاری در این مناطق وارد خواهد شد‌‌.

همیشه می‌گفتیم که رقبای ما در کشورهای همسایه برای سرمایه‌گذاران ایرانی فرش قرمز پهن کرده‌اند، اما امروز به جرات می‌گوییم که رقبای ما برای فعالین اقتصادی دام پهن کرده‌اند‌. دشمنان همیشه چشم‌شان به ایران بوده و هست. ای کاش همه مسئولین به اندازه شهدا و عزیزانی که برای خاک مقدس ایران خون فدا کرده‌اند، تلاش می‌کردند و مانع فرار سرمایه‌گذاران می‌شدند. این را بدانیم که اگر یکی از سرمایه‌گذاران ما سرمایه خود را از ایران عزیز بیرون ببرد، بدین معنی است یکی از فرماندهان اقتصادی از کشور خارج شده و این زنگ خطر بزرگی خواهد بود. دشمنان ما بسیار زیاد هستند و در اطراف ایران خیمه زدنده‌اند.

رژیم اشغالگر قدس در امارات متحده عربی خیمه زده و دام پهن کرده است‌، مسئولین محترم نباید بگذارند که به‌واسطه زرق و برق امارات و همچنین به سبب فشارها و تحریم‌های داخلی، فعالین اقتصادی از کشور خارج شوند و دست‌مان را از تولید و سرمایه‌گذاری خالی کنند.

دلخوشی ما به این بود که مناطق آزاد مستقل است و از قوانین سرزمین اصلی به دور می‌باشند، اما این مصوبه هیات دولت، تمام مزایا و امتیازات قانونی مناطق آزاد برای فعالین اقتصادی این مناطق را از بین می‌برد.

مسئولین ما مدعی هستند که دغدغه مناطق آزاد را دارند، اما واقعیت آن است که اقدامات آنها با صحبت‌ها و اظهاراتشان همخوانی ندارد. دغدغه‌ مناطق آزاد داشتن این نیست که مدام بخشنامه، آیین‌نامه بدهند و یا نامه‌نگاری کنند که کمر مناطق و سرمایه‌گذاران را بشکنند. دغدغه مناطق آزاد داشتن یعنی آن‌که بسیار راحت در دل این مناطق حضور داشته باشیم‌، مشکلات را بشنویم‌، موانع را مرتفع کنیم و شرایط را برای توسعه مناطق آزاد فراهم نماییم. فعال اقتصادی نباید دلهره و نگرانی این موضوع را داشته باشد که مدیرعامل سازمان منطقه آزاد و یا دبیر شورایعالی کیست و یا اینکه زیرمجموعه کدام ارگان و وزارتخانه قرار می‌گیرد. فعال اقتصادی فقط و صرفا باید دغدغه سرمایه‌گذاری، تولید و صادرات داشته باشد تا بتواند از جنگ اقتصادی گذر کند. ما تحریم‌ها را تبدیل به موقعیت و فرصت کردیم، اما واقعیت آن است که دولت با خودتحریمی‌ها، کمر سرمایه‌گذاران را شکسته است.

بنده خطر جدی را احساس می‌کنم. تنها راهی که برای ما مانده، دادخواهی در «دیوان عدالت اداری» است تا نسبت به دغدغه فعالین اقتصادی ورود پیدا کند.

از زمانی که دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی از ذیل نهاد ریاست جمهوری خارج شد، جایگاه اصلی مناطق آزاد تنزل پیدا کرد و این مناطق تا همین امروز در بلاتکلیفی کامل به سر می‌برند. در این شرایط چگونه می‌توان انتظار توسعه و رشد اقتصادی در مناطق آزاد را داشت؟!‌

متاسفانه طی سال‌های گذشته بخش عظیمی از قوانین و مقررات سرزمین اصلی به مناطق آزاد تسری داده شد، تا جایی که دیگر مسئولین مناطق آزاد وظایف خود را نمی‌دانند؛ نمونه بارز آن بحث حذف معافیت‌های مالیاتی (مالیات بر ارزش افزوده) است که دلخوشی را از سرمایه‌گذاران سلب کرده است.

در پایان، از مسئولین محترم خواهش داریم که قانون مترقی و خاص چگونگی اداره مناطق آزاد را از بین نبرند؛ وعده جدید ندهند و صرفا موانع و مشکلات را مرتفع نمایند تا بیش از این چالش‌ها دامن‌گیر مناطق آزاد و فعالین اقتصادی این مناطق نشود. از وقتی دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی در زیرمجموعه وزارت امور اقتصادی و دارایی قرار گرفت، شرایط سرمایه‌گذاری به‌واسطه حذف مشوق‌ها، معافیت‌ها و اعمال محدودیت‌ها و نبود استقلال در مناطق آزاد و دبیرخانه شورایعالی، بیش از گذشته شده است، تا حدی که تعارض و تضاد منافع و سردرگمی میان مسئولین موج می‌زند و همه اینها باعث نابودی مناطق آزاد و سرمایه‌گذارانی خواهد شد که در شرایط تحریم‌های شدید بین‌المللی فعلی، مناطق آزاد می‌توانند کشور را نجات دهند؛ اما متاسفانه با خودتحریمی دولت، این فرصت از مناطق آزاد و ایران عزیزمان گرفته شده است.