در چند روز اخیر شاهد هجمه های فراوان به جزیره کیش به بهانه انتشار خبر و تیتر شیطنت آمیز یک به اصطلاح خبرگزاری از مصاحبه مسیح الله صفا، رئیس جامعه هتلداران کیش بودیم. این روزها انواع و اقسام یادداشت ها و نقدها و صحبت از حق و حقوق قشر مستضعف را خواندیم و شعار کیش برای همه ایرانیان را زیاد شنیدیم. با وجود آنکه رئیس پیشکسوت و با تجربه جامعه هتلداران کیش در مصاحبه با پایگاه خبری تحلیلی اندیشه کیش ضمن تکذیب ادعاهای مطرح شده، آن را ناشی از سوء برداشت یا شیطنت آن رسانه دانست ولی به صورت کلی، من نیز به عنوان نگارنده این یادداشت با دیدگاه کنترل و ممنوعیت ورود خودروهای فرسوده و آلاینده به جزیره کیش موافق هستم. متاسفانه جزیره کیش در سال های اخیر از مدیریت های ناکارامد و دیدگاه های منفی و نادرست در نزد عده ای از مقامات پایتخت و نمایندگان مجلس ضربه های فراوان خورده است.

تا بخواهید شعارهای عوام فریبانه و وعده های رویایی و بی عمل را شنیده ایم که نتایج آن در زندگی روزمره درصد بسیاری از مردم مناطق آزاد قابل مشاهده و لمس است.

جزیره زیبا و مرجانی کیش در دل آب های خلیج همیشگی فارس، با وجود همه نامهری ها و مشکلات،  سال ها به عنوان یک مقصد برتر گردشگری مطرح بوده است. کیش به علت مساحت نه چندان زیاد، محیط زیست شکننده و زیرساخت های محدود، توانایی میزبانی همزمان از تعداد زیادی گردشگر را ندارد. این موضوع در ایام نوروز و به خصوص نوروز گذشته که همین شعارهای پوپولیستی مانند کیش برای همه ایرانیان مطرح بود، به وضوح مشاهده شد.

آسیب های فراوان به محیط زیست، آلاچیق ها و اماکن عمومی، صف های کیلومتری خروج خودرو از بندرگاه، ترافیک و مشکلات متعدد دیگر که ناشی از ورود بی رویه و خارج از تحمل خودرو به کیش بود را همگان شاهد بودند.

بارها گفته ایم و مجددا نیز می گوییم که نقطه تمایز و برتری کیش، تفاوت های آن با سرزمین اصلی است. اگر بخواهیم برند کیش را حفظ کنیم باید این تفاوت ها پر رنگ تر شود و فرهنگ سازی های قبلی با جدیت دنبال شود. اگر می خواهیم از خروج ارز کشور توسط مسافرین و گردشگران ایرانی به ترکیه و دوبی و کشورهای دیگر جلوگیری کنیم، باید مقصد گردشگری متفاوت و برتری مانند کیش را حفظ کرده و جاذبه های آن را ارتقا دهیم.

در همه کشورها مقاصد گردشگری خاص، لوکس و یا به اصطلاح فرنگی آن، لاکچری وجود دارد. این نوع برندسازی به درست یا غلط، طی سال ها و با تلاش فراوان برای کیش اتفاق افتاد و با توجه به فضای خاص کیش می توان و باید آن را حفظ کرد و گرنه شاهد از دست رفتن بسیاری از دست یافته های کیش خواهیم بود.

مسئله بسیار ساده است، من شاید علاقه داشته باشم که برج ایفل و شهر زیبای ونیز و مقاصد لاکچری دیگر را از نزدیک ببینم ولی وقتی توان مالی خود را می سنجم ترجیح می دهم به رشت و اصفهان و شیراز و شهرهای زیبای و دیدنی کشورمان سفر کنم. دلیلی ندارد وقتی بودجه ندارم، در هتل اسپیناس تهران یا هتل ۵ ستاره فلان شهر اقامت داشته باشم. به هتل ۳ ستاره و با قیمت اقتصادی می روم. کیش با همه مشکلات، مانند هتل ۵ ستاره ای می ماند که همه ما باید تلاش کنیم تا ستاره های آن را به ۷ برسانیم.

بزرگوارانی که شعارهای پوپولیستی می دهند، بهتر است تلاش کنند تا امکانات و جذابیت های شهرها و جزایر دیگر کشورمان را ارتقا دهند، نه اینکه فرهنگ سازی، محیط زیست و برند کیش را از بین ببرند تا ناکارامدی مدیریت دولتی در آن شهرها را بپوشانند.

سال ها پیش در یکی از روزنامه ها یادداشتی نوشتم که اگر کیش را به دست بخش خصوصی پرتوان و ایده پرداز آن بسپارند، می تواند به تنهایی اندازه فروش نفت کشور از صنعت گردشگری درآمد ایجاد کند و ای کاش به جای شعارهای بیهوده، نگاهمان را به دنیا و به صنعت گردشگری عوض کنیم.