می گویند هواپیمای کیش ایر وقتی می خواست از مشهد به سمت کابل و قندهار برود زیر لب با آهنگ و ریتم معروف افغانستانی زمزمه می کرد:

بی آشیانه گشتم… دیشب روانه گشتم…
به یاد کیش و با غم؛ کابل روانه گشتم
کیش یگانه ی من… از تو، نشانه ی من…
دستت نمک ندارد؛ اینم بهانه ی من
جزیره من؛ خسته خسته از جفایی… جزیره من؛ مسافر میگن میخواهی…جزیره من…

هیچی دیگر، طفلکی انگار غم غربت گرفته بود… دلش ساحل و دریای زیبای کیش را می خواست ولی واقعیت این بود که با دستور اونا در فرودگاه قندهار به زمین نشسته بود و می دانید که قدیم ها می گفتند انگار سفر قندهار رفته ای که ایتقدر خسته ای…