در عالم خودمان بودیم و فکر قرض و بدهی و چک و اجاره خانه می کردیم که مطلبی خواندیم و دو شاخ بر سر مبارکمان روئید….

دیدیم که دکترررر  مهدی حسین‌زاده یزدی، معاون فرهنگی، اجتماعی و گردشگری دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد در ادامه سلسله سخنان گهربار خود درباره مناطق آزاد فرموده اند: “در حوزه گردشگری با بی‌عدالتی گسترده‌ای در مناطق آزاد مواجه هستیم؛ به این معنا که گویا اساساً مناطق آزاد فقط مقصد گردشگری طبقه بالای جامعه است و اقشار ضعیف جامعه یا دست‌کم طبقه متوسط حقی از این مناطق برای گردشگری در هر شکل و نوعی ندارند. این یکی از نمونه‌های بارز بی‌عدالتی در حوزه گردشگری به حساب می‌آید.” و گفته اند که ما این عدالت را برقرار خواهیم کرد….

ما یعتی آقاجان، اندکی با خود تفکر نمودیم و در دل مبارک خطاب به این بزرگوار گفتیم: آخر ای اخوی، ای برادر، اکنون پولدارها بلیط هواپیما گیرشان نمی آید که بیایند کیش و قشر متوسط هم بلیط دو هفته بعد را با قیمت ۱٫۵ تا ۲ میلیون تومان نمی تواند بخرد تا به کیش سفر کند… بعد شما از بسته سفر ارزان خبر می دهید.. اینجور که آقاجان فهمید شما نوع دیگری از عدالت را می خواهید برقرار کنید… کم کم با کم کردن پروازها دیگر نه قشر پولدار می تواند به کیش بیاید و نه قشر متوسط و اینگونه در (نیامدن) به کیش بین همه اقشار عدالت کامل برقرار می شود…

حال که چه بر سر فعالان گردشگری و اقتصادی کیش می آید اصلا مهم نیست… چون در نگاه مبارک جنابعالی، هرکسی در کیش زندگی می کند مرفه بی درد است و وضعش قطعا خوب…
ما طفلکی ها ساکنین کیش درونمان خودمان را سوزونده و بیرونمان دیگران را…

خواستیم خیر سرمان طنز بنویسیم ولی آنقدر حالمان خراب است که به قول شاعر باید گفت:

خنده تلخ من از گریه غم انگیزتر است
کارم از گریه گذشته ، به آن می خندم